Καλλιτεχνικό Σχολείο Κερατσινίου-Δραπετσώνας

Διάκριση μαθητή μας σε διαγωνισμό ζωφραφικής με θέμα " Φεγγαράκι μου λαμπρό , φέγγε ...να φιλοτεχνώ" .

Θερμά συγχαρητήρια στον Άρμπρι Βετσάνι - μαθητή της Γ΄ γυμν. Εικαστικών- στην καθηγήτρια του κ. Χαραλαμπίδου Κυριακή καθώς και στους καθηγητές του κ.Κεχαχιά Ελισάβετ , κ. Λιβανού Σοφία και κ.Ραυτόπουλο Θεόδωρο, για τη διάκρισή του σε διαγωνισμό ζωγραφικής για παιδιά και νέους που διοργάνωσαν η Παιδική Πινακοθήκη Ελλάδας σε συνεργασία με την «Πρωτοβουλία 1821-2021» και  θέμα «Φεγγαράκι μου λαμπρό, φέγγε… να φιλοτεχνώ», αφιερωμένο στον εορτασμό των 200 χρόνων από την έναρξη της Ελληνικής Επανάστασης.

Οι μικροί καλλιτέχνες κλήθηκαν να φιλοτεχνήσουν ζωγραφικά έργα αφιερωμένα στον εορτασμό των 200 χρόνων από την Επανάσταση του 1821, ατενίζοντας την ιστορία ως πηγή γνώσης και έμπνευσης για το μέλλον. Ο διαγωνισμός διήρκησε από 25 Οκτωβρίου 2020 έως 28 Φεβρουαρίου 2021, κατά την διάρκεια του οποίου συγκεντρώθηκαν 6056 έργα από 10 διαφορετικές χώρες με την συμμετοχή 170 σχολείων.

  Η επιτροπή αξιολόγησης απαρτιζόμενη από 22 εικαστικούς, αφού βαθμολόγησε τα έργα για την αισθητική, καινοτομία, τεχνική, φαντασία, διέκρινε τα 100 επικρατέστερα εκ των  6.056 έργων από 10 διαφορετικές χώρες.

 Τα διακριθέντα έργα θα προβληθούν σε ΕΚΘΕΣΗ στο Ίδρυμα Εικαστικών Τεχνών & Μουσικής Β&Μ Θεοχαράκη στην Αθήνα τον Μάρτιο 2022 με την στήριξη της «Πρωτοβουλίας 1821-2021».

Το έργο του μαθητή μας Άρμπρι Βετσάνι με θέμα "Το κρυφό σχολειό"

Ευχαριστούμε θερμά τους μαθητές του γυμνασίου του σχολείου μας που με την καθοδήγηση της κ. Ιωαννίδου Ελένης ,έδωσαν τα δικά τους μηνύματα κατά του ενδοσχολικής βίας  στον παρακάτω ψηφιακό πίνακα.Για να  δείτε τα μηνύματα ,πατήστε επάνω στην εικόνα .

Συγχαρητήρια στην κ. Κανδρούδη Μαρίνα και στους μαθητές της για τα εξαιρετικά Καλλιγραφήματα ( σχηματικά ποιήματα) , τους όμορφους πίνακες ζωγραφικής , τις εκπληκτικές αφίσες με την τεχνική του κολάζ και τα ποιήματα εμπνευσμένα από λογοτεχνικά έργα τα οποία μπορείτε να δείτε ΕΔΩ .

 Οι μαθήτριες/τες της Α’ γυμνασίου της κατεύθυνσης του 
θεάτρου/κινηματογράφου, γιορτάζουν την Παγκόσμια Ημέρα Θεάτρου 
δίνοντας την ερμηνευτική τους προσέγγιση, στα αντίστοιχα 17 πρώτα από 
τη συλλογή των σονέτων του Άγγλου δραματουργού.

Ο Ουίλλιαμ Σαίξπηρ ήταν Άγγλος ποιητής και θεατρικός συγγραφέας. 
Θεωρείται ευρέως ως ο σημαντικότερος συγγραφέας που έγραψε στην 
αγγλική γλώσσα και ένας από τους σημαντικότερους δραματουργούς 
παγκοσμίως.

Στην εποχή της βασίλισσας Ελισάβετ του 16ου αιώνα κυκλοφορούν χιλιάδες 
σονέτα, κυρίως κατώτερης ποιότητας, που αναπαράγουν κοινότοπα εγκώμια 
του έρωτα, με επιφανειακό μόνο στόχο την ομοιοκαταληξία. Εξαιρούνται 
οι μαέστροι του είδους όπως ο Ουίλλιαμ Σαίξπηρ, που καταφέρνουν 
επιτυχώς να συνδυάσουν τη διάνοια με τη μουσικότητα των στίχων.
Στόχος του Σαίξπηρ είναι να δείξει στα ποιήματα του ότι δεν υπάρχει 
συγκεκριμένη θεωρία ή ορισμός του τι είναι έρωτας ή ομορφιά.

Μήνυμα του Ιάκωβου Καμπανέλλη Για την Παγκόσμια Ημέρα Θεάτρου

Παγκόσμια Ημέρα Θεάτρου
Μήνυμα του Ιάκωβου Καμπανέλλη Για την Παγκόσμια Ημέρα Θεάτρου (2001)

Νομίζω πως το θέατρο δε θα πάψει ποτέ να υπάρχει. Νομίζω, όσο κι αν αυτό μπορεί να ακούγεται σαν παράδοξο, πως αυτή η πανάρχαιη Τέχνη, είναι και Τέχνη του μέλλοντος. Όχι επειδή θα το θέλουν αυτό οι δημιουργούντες το θέατρο, συγγραφείς, ηθοποιοί, σκηνοθέτες και λοιποί συντελεστές κάθε θεατρικής παράστασης, αλλά επειδή θα το θέλει και στο μέλλον το κοινό, οι θεατές, εσείς.

Πού στηρίζω αυτή την αισιόδοξη πρόβλεψη για το μέλλον του θεάτρου; Στη σκέψη πως το θέατρο είναι δημιούργημα μιας ψυχικής ανάγκης του ανθρώπου που δε θα την αποβάλλει ποτέ. Σας καλώ να σκεφτούμε αυτή τη στιγμή όλοι μαζί, κάτι που – κατά κάποιο τρόπο – δικαιολογεί αυτά που σας λέω: μοιάζει κιόλας με παλιά ιστορία το ότι ο άνθρωπος περπάτησε στο Φεγγάρι! Δε μας κάνει πια εντύπωση το ότι ένα διαστημόπλοιο πήγε στον Άρη κι έφερε δείγματα του εδάφους του! Έχει αρχίσει η κατασκευή του τεράστιου διαστημικού σταθμού που θα δέχεται ακόμη και τουρίστες του διαστήματος, καθώς και νεόνυμφους για το γαμήλιο ταξίδι τους. Είναι πια κατάσταση ρουτίνας το ότι κάποια άλλα διαστημόπλοια εξερευνούν πλανήτες που βρίσκονται στα άκρα του ηλιακού μας συστήματος και στέλνουν φωτογραφίες τους στη Γη! Παρ’ όλο λοιπόν που σήμερα ζούμε στην εποχή κατάκτησης του διαστήματος, ταυτόχρονα πηγαίνουμε και στο θέατρο, στο χώρο μιας Τέχνης που υπάρχει και λειτουργεί με τα ίδια λιτά μέσα από τους καιρούς που το μέτρημα των ωρών με το ηλιακό ωρολόγιο ήταν μέγα τεχνολογικό επίτευγμα.

Την αποδεδειγμένη πια διαχρονική σχέση του ανθρώπου με το θέατρο, εγώ την θεωρώ σαν αιώνια σχέση. Γιατί πιστεύω πως το θέατρο εξελίχθηκε σε κοινωνικό φαινόμενο, αλλά, άρχισε σαν φυσικό φαινόμενο από τα χρόνια που ο πρωτόγονος ακόμα άνθρωπος άρχισε να απομνημονεύει τα βιώματά του και να τα αναπαριστά στη φαντασία του. Να προσχεδιάζει τις πράξεις του και να φαντάζεται πώς θα τις εκτελέσει. Ο πρώτος θίασος και οι πρώτες θεατρικές παραστάσεις σχηματίστηκαν στο νου του ανθρώπου. Είναι μια έμφυτη ανάγκη και ικανότητα του κάθε ανθρώπου να δημιουργεί παραστάσεις. Έχετε ποτέ συνειδητοποιήσει πως ο καθένας μας, χωρίς εξαίρεση, διαθέτει έναν ιδιωτικής χρήσεως θίασο στον οποίο εμείς οι ίδιοι είμαστε ο πρωταγωνιστής και ο θεατής. Και αρκετά συχνά μάλιστα και συγγραφέας και σκηνοθέτης και σκηνογράφος αυτού του θιάσου; Πότε και πώς; Μα αυτό δεν κάνουμε όταν προετοιμαζόμαστε για μια ενδιαφέρουσα ή κρίσιμη συνάντηση και τη φανταζόμαστε για να επιλέξουμε πώς θα συμπεριφερθούμε; Παραστάσεις του ιδιωτικής χρήσεως θιάσου μας δεν είναι οι αναμνήσεις μας; Καθώς και τα καθ’ ύπνον όνειρά μας;

Αν λοιπόν νομίζω πως το θέατρο δε θα πάψει ποτέ να υπάρχει, είναι γιατί πιστεύω πως ο άνθρωπος δε θα πάψει ποτέ να ζει χωρίς την αγωνία αυτής της αυτογνωσίας... Χωρίς την υπαρξιακή ανάγκη να γίνεται θεατής του εαυτού του και των πράξεών του... Τα ψυχικά συστατικά μας δηλαδή, απ’ τα οποία προέκυψε η Τέχνη του Θεάτρου, η οποία αναγεννιέται επί χιλιάδες χρόνια, και θα αναγεννιέται όσο θα υπάρχουν επί γης άνθρωποι – αλλά άνθρωποι όπως εμείς, παιδιά του έρωτα ενός πατέρα και μιας μάνας και όχι προϊόντα επιστημονικών εργαστηρίων.
Ι.Κ.

Μήνυμα της Helene Mirren για την παγκόσμια Ημέρα Θεάτρου 

Athens, March 11th 2021
Helene Mirren: Μήνυμα Παγκόσμιας Ημέρας Θεάτρου 2021
Σ’ αυτόν τον τόσο δύσκολο καιρό για τις ζωντανές παραστατικές τέχνες, πολλοί καλλιτέχνες, τεχνικοί, μάστορες και γυναίκες αγωνίζονται να επιβιώσουν σε ένα επάγγελμα ήδη γεμάτο ανασφάλεια.
Ίσως, αυτή η διαρκής ανασφάλεια του επαγγέλματός τους, τους έχει κάνει περισσότερο ικανούς να αντεπεξέλθουν στην πανδημία, με οξυδέρκεια και κουράγιο. Σε αυτήν τη νέα συνθήκη, η φαντασία τους διοχετεύτηκε σε ευρηματικούς, ψυχαγωγικούς και συγκινητικούς τρόπους επικοινωνίας, σε μεγάλο βαθμό με τη βοήθεια του διαδικτύου.
Οι άνθρωποι λένε μεταξύ τους ιστορίες, από τη στιγμή που εμφανίστηκαν στον πλανήτη. Η όμορφη τέχνη του θεάτρου θα επιβιώσει για όσο διάστημα οι άνθρωποι θα είναι στη γη.
Η δημιουργική ορμή των συγγραφέων, των σκηνογράφων, των χορευτών, των τραγουδιστών, των ηθοποιών, των μουσικών, των σκηνοθετών δεν θα παύσει ποτέ, και στο πολύ κοντινό μέλλον θα ανθίσει ξανά με νέα ενέργεια και νέα κατανόηση του κόσμου τον οποίο όλοι μοιραζόμαστε.
Περιμένω με ανυπομονησία!

Μετάφραση από τα αγγλικά για το Ε.Κ.Δ.Ι.Θ.
Εύη Προύσαλη
Γενική Γραμματέας Ε.Κ.Δ.Ι.Θ.

Διδάσκουσα στο Τμήμα Παραστατικών και Ψηφιακών Τεχνών, Ναύπλιο
Δρ. Θεατρολογίας – Κριτικός Θεάτρου